Maandag 6 augustus 2012
Nadat we de laatste spullen bij het ochtendgloren in de auto hebben gegooid, rijden we bepakt en bezakt richting het Zuiden. Tommie laat ons weten dat we 950 kilometer lang mogen cruisen door ons vlakke kikkerlandje, België en warempel.. regelrecht door Parijs. De lange autorit van elf uur (met stops) is allang geslaagd als we een glimp van de Eiffeltoren en de Sacre Coeur op mogen vangen.
En uiteindelijk belanden we in de Vendée, de Franse polder aan de Atlantische oceaan. We rijden over landweggetjes richting het dorpje Coëx (spreek uit: kwex), om uiteindelijk op de idyllische camping La Ferme du Latois aan te komen. De landelijke stijl van vroegâh is terug te zien op de ruime, prachtig opgezette camping. Als we onze plek toegewezen krijgen, juichen we stilletjes; wat een fijne plek!
We beginnen gelijk enthousiast de auto uit te laden en de tent op te zetten. Gelukkig is het ietwat bewolkt, zodat we niet uit onze – op het Hollandse weer afgestemde – kledij zweten. De buren helpen een handje om ons oranje gedrocht (partytent) op poten te zetten en dan kan het feest beginnen!
’s Avonds bestellen we een meeneemmaaltijd, terwijl alle kinderen van de camping bijeen zijn gekomen voor de Bingo. Stiekem zouden wij ook wel mee willen doen, om die felbegeerde regenboogkleurige strandbal te winnen. Als het op een gegeven moment donker wordt, dooft bij ons ook het lichtje. Het was een lange dag, dus we liggen al snel op één oor en vallen bij het geluid van een stel krekels in een diepe slaap.
Dinsdag 7 augustus 2012
Un pain et un croissant. Dat is ons ontbijt. Natuurlijk met een smeerseltje Paturain. We genieten van het zonnetje dat ons vandaag vrolijk tegemoet schijnt op een strakblauwe lucht. En na een relaxte ochtend rijden we richting het historische dorp Apremont, gebouwd tegen de rotsen in de buurt van een stuwmeer. We stappen in een waterfiets om over rivier de Vie te varen, langs de eeuwenoude kerk, de resten van Château d’Apremont (kasteel gebouwd in de 13e eeuw) en de Vendéese natuur.
Na een rondje in het dorp Apremont te hebben gelopen, besluiten we de Vie te volgen richting de badplaats en de oudste havenstad van de Vendée; St.-Gilles-Croix-de-Vie. Daar liggen de bootjes op het droge. Het is eb, maar het water stroomt langzaamaan de haven weer binnen. We hebben gelukkig nog genoeg tijd om dit wonder te aanschouwen en struinen over het ontstane strand. Vervolgens lopen we richting het centrum, waar we ons bij de haven laten verleiden voor een zakje Churros, slenteren verder over de boulevard, langs de boetiekjes en een kleine, creatieve markt.
Aan het begin van de avond rijden we terug richting de camping. En we hebben geluk, er is nog een plekje vrij in het restaurant, dus schuiven we aan voor een kopje tomatensoep met niet minder dan twee gehaktballetjes en gaan op de Italiaanse tour met een pizza en lasagne. Doordat we onze buikjes rond hebben gegeten, is er niet eens plek voor een toetje. Waar we deze avond nog wel plek voor hebben, is het schrijven van deze blog.
En wat onze plannen voor morgen zijn? Dat is voor ons zelfs nog een raadsel! In ieder geval staat deze week het themapark Le Puy du Fou, Nantes, de markt in Challans en het Fête du Lac nog op het programma. Maar een dagje helemaal niets doen zou ook wel prettig zijn…
22 reacties on “Vive Le Latois”