Het is zover. We deden wat bijna alle afgestudeerde studenten doen; je OV-kaart misbruiken, het hele land doorreizen en nog snel die gratis kilometers maken. Van Hoogkarspel via Amsterdam naar ‘s-Hertogenbosch. Honderdvijftig kilometer kriskras door het land. En dat in minder dan honderdtwintig minuten. Op Twitter stelde ik aan de vooravond van de grote reis
Soms loop je dwalend door de Bijenkorf. Of eigenlijk altijd. Omdat je er nooit met een ‘echte’ boodschap naar binnen stapt, tenzij je een nieuwe lading Nespresso-cupjes komt inslaan. En zo liep ik dus. Schuifelend langs het assortiment van Blond Amsterdam, het gigantische tijdschriftenrek en de onnodige, maar hebberig makende gadgets. En toen dook daar in mijn ooghoek een lichtje op…
De gevallen engel
Het steeds groter wordende licht trok mijn aandacht en ik bleef abrupt staan. Niet omdat ik dacht dat ik nu een engel zou zien – hoewel het bij mijn inrichting in de hemel niet zal misstaan – maar omdat ik met één blik op de Hanglamp van oma op slag verliefd werd op deze lichtbundel met negen lampenkapjes, verschillend van afmeting, kleur en vorm.
Dit. Moest. In. Mijn. Huis.
Een maand terug werd ik met onderstaande vragen bestookt door Jennn. Echter, de blog bleef netjes in mijn drafts staan om vervolgens in vergetelheid te raken. Maar eindelijk kun je nu genieten van mijn antwoorden op de Eleven questions.
1. Wat is je grootste hobby?
Bloggen. Of toch shoppen? Of bloggen over mijn geshopte spullen, dat zou natuurlijk de perfecte combinatie zijn. En als ik dan eens geen zin heb om op mijn toetsenbord te tikken? Dan staar ik alsnog naar mijn beeldscherm om de ellenlange lijst met nog te kijken series af te werken. Op dit moment zit ik bijvoorbeeld midden in het tweede seizoen van Game of Thrones, smul ik bij de nieuwste aflevering van Pretty Little Liars en sloot ik het eerste seizoen van New Girl af met een hele grote glimlach om mijn mond.
2. Aan welke huishoudelijke klus heb je een hekel?
Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog thuis woon en dat er voor mij gekookt, gestreken en gewassen wordt. Een echte haat-liefde verhouding met een stofzuiger, stofdoek of stofwolk moet ik dus nog ontwikkelen. Wat ik op dit moment niet kan uitstaan is het opmaken van mijn bed. Deze is te groot, te log en dus gewoonweg veel te onhandig om er iets moois van te maken. En zweten dat je dan doet!
Mooie momenten zitten vaak in dagelijkse dingen, iedereen maakt ze mee. Maar waarom zou ik mijn momenten alleen voor mijzelf houden, als ik een blog heb om het met jullie te delen? Daarom voortaan iedere week mijn finest moments. Fijne links, video’s, foto’s en links om deze regenachtige dagen mee door te komen.
1. World’s First Live Lip-Dub Divorce Proposal
Je hebt de World’s First Live Lip-Dub Wedding Proposal vast wel op Facebook langs zien komen. Deze week werd er een parodie op dit fantastische filmpje gemaakt…
Parodie op een succesvolle lip-dub!
Sinds ik Instagram op mijn telefoon heb geïnstalleerd, download ik wekelijks een nieuwe app om mijn foto’s mee te (kunnen) bewerken. En deze fotografie apps, die deel ik hieronder graag met jou.
1. Pixlr-o-matic
Pixlr-o-matic staat met stip op nummer één. Het is mijn geheime wapen voor de meest geweldige creaties op Instagr.am. De mogelijkheden zijn eindeloos met de tientallen effecten of randen. De foto’s kun je vervolgens in hoge resolutie opslaan. Ben je niet in het bezit van een smartphone, wees niet getreurd. Want je kunt ook helemaal losgaan met de app op Facebook of ‘gewoon’ via de website. En dat allemaal gratish en voor niets!
Afgelopen zaterdag mocht ik voor de tweede keer de IJhallen onveilig maken met mijn aanwezigheid. En dat in het gezelschap van vriendinnetjes R., S. en D. Meegesleept door mijn enthousiasme, stapten we nog een beetje slaapdronken in de auto om richting Amsterdam te rijden en langs de 700 kramen op het NDSM-terrein te struinen. Handen
Ik gruwelde er als klein kind een beetje van, maar sinds Carrie Bradshaw uit Sex and the City met een prachtige scène in Parijs de naamketting (weer) op de kaart heeft gezet, is het een blijvende modetrend waar je u tegen zegt. Waar je gewoonweg alleen maar respect voor kunt hebben, want je loopt tenslotte met je eigen naam om je nek.
Vroegâh en nu
Sommige gênante modetrends wil ik eigenlijk het liefst vergeten, zoals de tattoo choker en de plastic speentjes aan een felgekleurde veter om je nek. Anderzijds kan ik sommige terugkomende modetrends alleen maar met open armen ontvangen, zoals de plateauzool, de shorts en de legging. En als Beyconé de naam van dochtertje Blue Ivy om haar nek hangt, Lauren Conrad verschillende keren met haar naamketting (én ring) in the Hills wordt gespot en er binnenkort zelfs een filmposter met naamketting in de bioscopen hangt, kan ik natuurlijk niet achterblijven. Ik moest de welbekende naamketting anno nu.
Een jaar terug vierde ik nog een klein feestje omdat Ajax landskampioen werd. Mijn vader zat namelijk in het publiek en dan begint er bij mij toch ook wat te kriebelen. Dit jaar gaf mijn vader geen kik. En terwijl ik laatst een panelgesprek bijwoonde over hebbedingen voor vrouwen, scandeerden honderden mensen de namen van
Als je een weekend de tijd van je leven hebt in hartje Berlijn, valt het echte leven je zwaar. In het grote, diepe zwarte gat waar ik in viel, schoof mijn blog naar de achtergrond en kon ik alleen maar denken aan mijn volgende reis (nogmaals Berlijn? Rome? Praag? Of toch Parijs?). Maar nu ben ik terug. En doe ik voor jullie uitgebreid verslag van mijn stedentrip bij onze lieftallige Oosterburen. Om geen verwarring te zaaien in het verhaal, doop ik mijn Daniëlle-vriendinnen om tot mevrouw B. en mevrouw M. Ik blijf gewoon mevrouw Ik. Natuurlijk.
Vrijdagochtend 07:00 uur
De wekker ging vroeg. Veel te vroeg. Maar één gedachte aan die overheerlijke Omar Sy in de film Intouchables deed ons uiteindelijk toch met enthousiasme ontwaken. We laadden de auto vol met té veel kleding, een voorraad eten om een heel weeshuis mee te voeden en ons beste vriend Tom(Tom). Met een bemoedigend klopje op de motorkap van mijn lieftallige Seat, kon onze reis richting het Oosten beginnen. Met hier en daar een plaspauze (waarvan een krakkemikkig pishok in midden-Duitsland toch wel écht zum kotsen was) of een bezoekje aan een net open gaande McDonald’s kwamen we langzamerhand dichter bij de Studentenstad der Studentensteden. Berlijn, Berlin, Berlijn.
