Kermis

Dit weekend het ik een bezoekje gebracht aan de kermis in Wieringerwerf. Ik wist niet dat de kermis in zo’n dorp zo gezellig kon zijn (denk aan kilometers weiland en ein-de-lijk een dorp tussen de windmolens). Mijn vader en ik hebben een beetje een afkeer gekregen voor dit dorp. (Ja, mijn papa is mijn persoonlijke taxi tot ik zelf mijn papiertje eindelijk heb) De weg ernaartoe is saaier dan saai. Elke keer is het de vraag of je het wel gaat overleven. Er is niks anders te zien dan een lange weg met soms een huis of een windmolen. Op de fiets is het best een marteling, in de auto val je bijna in slaap. Maar toch kom ik er graag omdat vriendjelief er woont. (En broer en andere hunnebedders).

Maar back on topic, de kermis. Dit is de tweede kermis waar ik dit jaar kom. En het regende alweer. Na een zak oliebollen zijn we de kroeg ingedoken. Het was niet eens heel erg druk of warm. Helaas konden we onze jas nergens kwijt en dus vooral niet sexy om je middel binden was de enigste maar wel onaantrekkelijke optie. Toch maar gedaan, waarna ik gelijk een glas bier over mijn broek heen kreeg (expres! nou, bedankt hoor!)

Later gingen Paulien en ik weer even buiten een lcutje scheppen en kochten een paar muntjes voor een tjah, ronddraaiende attractie. Vrolijk kletsend zaten we relaxed in het karretje. Voor ons waren een paar meisjes aan het gillen.. "Dat kunnen wij beter!" En dat konden wij inderdaad, 4 rondjes gillen was mijn record. En oké misschien werd iedereen er een beetje gek van, maar ik heb tenminste mijn talent gevonden. Na drie keer achterelkaar in dat ding te zijn geweest (inmiddels ook vergezeld door vriendjes) besloten we maar weer ergens anders heen te gaan.

Hongerrrr.. Dus naar de snackbar. We mochten weer weg door de VIP-uitgang (lees: via de keuken, opslag, gargage, achter een stand langs tussen een hek door). Toen we weer veilig en wel op straat stonden gingen we weer terug naar de kroeg. De avond einigde niet zo leuk. Marijn (broer) werd inelkaar geslagen.. tenminste dat dacht iedereen nadat hij met papier in zijn hand zijn neus dichtkneep om zijn bloedneus proberen te stoppen. Stiekem was hij geslapgen door zijn eigen vriendin P. En nog express ook! *grapje!* Nou ja, ik ben wel wat gewend van vriendin P. een paar maanden terug sloeg ze mij per ongeluk een bloedlip.. maar of we dat nu nog moeten geloven..

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *