Ik bezit geen kroonjuwelen. En een gigantische villa in Wassenaar evenmin. Wat ik wel heb, is een moeder die op Koninginnedag werd geboren, met felicitaties van de Koningin. Daarnaast heet diezelfde moeder Koning van haar meisjesnaam. Koninklijk bloed stroomt daarmee door mijn aderen en de link om het Koninklijk Paleis Amsterdam te bezoeken, is dan snel gelegd.
Hup Holland hup!
Toch ging het verhaal iets anders dan dat. Mijn vriendinnetje Lieke en ik vonden de toespraak van Beatrix namelijk ontzettend interessant. De Dam zou over een paar maanden zwart oranje zien van de mensen. Met samengeknepen ogen hopen ze een glimp op te vangen van de familie Van Oranje-Nassau. Maar voor die tijd wilden wij een bezoekje brengen aan het beroemde Paleis op de Dam.
Koninklijk Paleis Amsterdam
Gewapend met onze Museumjaarkaart stapten we de indrukwekkende Burgerzaal binnen. We keken onze ogen uit (en verlaagden tegelijkertijd de gemiddelde leeftijd van de bezoekers). In ons oor kletste Job Cohen ons gezellig bij door middel van een mobiele gids over het imposante gebouw, de ietwat lugubere Vierschaar waar mensen vroeger werden opgehangen en het logeerbed van Obama. Met de plattegrond in mijn hand leidde ik de weg langs de Mozeszaal (daar tekent Koningin Beatrix de Akte van Abdicatie) en hét balkon (oh, we genoten zó van die kus), terwijl Lieke alle kamers vastlegde op de gevoelige plaat.
Hollands Versailles
Door de aankomende troonwisseling sprak het gebrabbel van Job Cohen veel meer tot de verbeelding. Ook kwam ik erachter dat Anna Palowna niet alleen een dorpje in de Kop van Noord-Holland is, maar dat Anna Paulowna van Rusland als echtgenote van koning Willem II door het Paleis schreed. De pracht en praal in het gebouw deed ons daarnaast denken aan Versailles (heimwee!) en voelde wat on-Hollands aan. We voelden ons vereerd dat we op een doodnormale doordeweekse ochtend even een prinsesje mochten zijn.
16 reacties on “Als een Koning(in) in het Koninklijk Paleis Amsterdam”