Lang leve het circus

Opgewonden halen we onze jassen van de kapstok en spurten naar buiten. Als we de straat uit lopen en de hoek omgaan, kijken we tegen twee gigantische konten aan. Om klokslag drie uur hoorden we een snerpende toeter en móesten mijn collega en ik even naar buiten om die bewuste konten te bewonderen. De konten van twee olifanten die daar midden in de winkelstraat brood stonden te eten. Vervolgens paradeerden ze door de straat (stel je voor het idee, dat er ineens een olifant langs je raam loopt..) allemaal om het circus te promoten dat op dit moment in de stad is.

Donderdagavond was de premiere van circus Renz berlin, waarvoor wij vrijkaartjes hadden gekregen. Terwijl de helft van mijn collega’s gewoon moest werken, ging ik met drie andere collega’s een bezoekje brengen aan de circustent. We plaatsen onze fietsen in de modder, kwamen tot de ontdekking dat de tent nog helemaal niet vol zat en besloten vooraan in het midden plaats te nemen. Dan de show, het arme paard dat een paar keer uitgleed, twee langharige, nee overal harige mannen die té vaak de piste betraden om te jongleren, het meisje aan de trapeze wat gewoon eng was om naar te kijken, de clown die een bh toewierp naar mijn collega, de stijve assistente van de behaarde mannen die té houterig aan het bewegen was en best met pensioen mocht gaan, de voortdurend abrupt stoppende muziek, de kwijlende kamelen, de jongen met zijn gulp open, de behaarde mannen met vieze strakke pakjes, de kleine mini shetlanders en uiteindelijk werd de show afgesloten door de lieftallige olifanten. De show was eigenlijk echt bagger, maar we hebben wél vreselijk gelachen. En, gelukkig hebben we de wazige foto’s nog.. Klik