So Cold As Ice | Overnachten in het IJshotel

Hij: “Ik heb kaartjes gewonnen voor het IJsbeeldenfestival in Zwolle!”
Zij: “Leuk! Wanneer gaan we?”
Hij: “Nou, we maken nog kans op de hoofdprijs: een nacht in een hotel…”

Een paar dagen later…
Hij: “Ja hoor, we mogen ook een nachtje slapen in het IJshotel!”
Zij: (na research) “Weet je wel dat het daar -8°C is?”
Hij: “Oh… SHIT”

Hij vond eigenlijk maar niets, zij zag het als een nieuw avontuur. Hij sloeg de koude nacht liever over, zij vond dat je alles minimaal één keer in je leven geprobeerd moest hebben. Hij reserveerde toen toch maar een nachtje, zij kocht thermisch ondergoed. En zo hoorden wij bij de club van 150 stellen die overnachtteleefde in IJshotel Lumen in Zwolle.

Kettingzagen en strijkijzers
Als de winter het dit jaar laat afweten, moet je de kou toch (vrijwillig) ergens anders opzoeken. Dit kan bijvoorbeeld in het Icehotel in Lapland, maar van 3 december 2011 tot 29 januari 2012 heeft Zwolle tijdelijk de eer het eerste ijshotel in Nederland te openen, als onderdeel van het IJsbeelden festival. Met kettingzagen, beitels, messen en raspen, maar ook met gasbranders en strijkijzers, vulden tientallen internationale kunstenaars de speciale thermische tent met fabelachtige beelden. En ín die tent stonden ook drie kamers. Drie kamers met ijskoude, netjes opgemaakte bedden.

Twee verzopen katjes
Met overvolle tas – gevuld met warme kledingstukken – reisden vriendje en ik afgelopen donderdag af richting FC Zwolle en tevens hometown van Hotel Lumen. We parkeerden onze auto, haalden de vouchers op voor het festival en liepen in de stromende regen naar de bus. We hadden genoeg kleding mee om een strenge winter door te komen, maar een paraplu, daar hadden we niet aan gedacht. Gelukkig liet de bus (waar je wonderlijk genoeg nog van losse kaartjes gebruik kunt maken) niet al te lang op zich wachten en dropte ons als – inmiddels – twee verzopen katjes op het Rodetorenplein.

IJzige glijbaan
Aldaar – door de regen waren we natuurlijk nog niet genoeg verkleumd – stapten we gelijk de ijskoude expositietent binnen. We werden verwelkomd in een wonderschone onderwaterwereld en liepen verder langs indianen, piraten (zoals Davy Jones), ijsberen, schepen, draken en vele andere mythische figuren, poorten en muren. Hoogtepuntje voor mij was de ultragladde ijsglijbaan, waar ik zo blij als een kind van af moest roetsjen.

Art Deco
Nadat we ons na afloop van de expositie verwarmden aan een grote mok warme chocomel, een tweede ronde langs de ijssculpturen liepen, vervolgens de winkelstraten van Zwolle onveilig maakten en heerlijk aten bij La Stalla, was het tijd om kennis te maken met ons nachtelijke onderkomen, bestaande uit drie ijskoude slaapkamers – de Schelpenkamer, de Art Deco kamer (de onze) en de IJsgrot – een heerlijk warme loungeruimte en het toiletgebouw.

Alleen als ‘ie ijs en ijskoud is…
Je begrijpt dat we niet gelijk ons bedje indoken, maar loungend kennis maakten met de andere twee stellen. Met een goedgevulde koelkast, koffie en thee, koekjes en zoutjes kletsten we over reizen, avonturen, studie en werk. Op een gegeven moment was het – na ons ijs en ijskoude slaapmutsje (Jagermeister) – toch echt tijd om onze ijs en ijskoude slaapkamer op te zoeken. Ik hees mijzelf in een thermobroek en shirt, gewone sokjes, dikke sokken, pantoffeltjes, joggingbroek, dikke trui, handschoenen, sjaal, muts en badjas en stapte gewapend met kussen, deken en slaapzak ons ijspaleisje (met sfeervolle led-verlichting in alle kleuren van de regenboog) binnen.

De hemelse slaapzak
Met behulp van een ijzige trap stapten we zo snel mogelijk in bed, om de slaapzak dicht te ritsen en de deken snel over ons heen te gooien. Al snel trok ik de helft van mijn aangetrokken kleding weer uit. Alleen het thermogoed en de muts waren genoeg geweest, want koud was het in de slaapzak totaal niet. Alleen mijn hoofd voelde ietwat fris aan, of misschien juist wel verfrissend. Ik heb vervolgens heerlijk geslapen, eigenlijk gewoon zoals ik thuis ook altijd doe. Vriendje had echter nog geen oog dichtgedaan toen de wekker om 8 uur ’s ochtends weer ging.

Sterke verhalen
We waanden ons even in de trappelzakboogie en sprongen vervolgens snel onder de douche. Niet echt een luxe exemplaar, maar zeker iets om voor Rock Werchter, Lowlands of Pinkpop in overweging te nemen. Voor het hotelontbijt moesten we bij Hotel Lumen zijn en er was voor ons (zeer netjes) een taxi geregeld die ons daar weer heen zou brengen. Vriendje kreeg nog een eervolle oorkonde uitgereikt en samen met de andere overlevenden praatten we na over deze unieke ervaring onder het genot van een croissantje, kwark en verse jus d’orange.

Weer veilig thuis
En terwijl zij de kou nog weer moesten trotseren om de ijssculpturen te bekijken, reisden wij weer af naar het warme Noorden. Waar in mijn slaapkamer de kachel volop loeide, waar we een absurd lange blog schreven over onze ervaringen en waar we – diep weggekropen onder de warme dekens – genoten van de foto’s.

Ps. Bekijk ook even de video’s van RTV Oost en de Stentor (onze kamer!).